İçimde bin yıllık hasret
Sırtımda bir yıllık kambur
Sen ki benim kalbime vurulmuş en büyük darbesin
Ondandır ki seni ne yandan tutsam elimde kalır sözlerin
Odamda, solumda, yolumdadır resmin
Gözlerimden anlamazsın
Umudumdan mı asla
Ama ben yine seni yazarım bin yıllık bir inatla
Bilirim karmik bir yaşam süreriz
Sen tutsak olmazsın hür bir at gibi içimde koşturur ellerin
Sorsan ruhun mapusta
Ne edeyim
Öyleyse git yoluna
Elbet bir ev yaparım kendime
Bir kuştan daha derin bir senden daha temiz.
Nurdan Kıyar
Adana
