Ah!! Ahlar dağlar kadar olsa ki neye yarar eyvah?
Bir tufan ki koptu da yer yerinden yarıldı
Canlar, canından mahşer alanı ayrıldı
Canlar yandı, canlar savruldu, canlar viran oldu
İstifle şimdi yarına el veren sabahı!
Ah ki ne ah!
Yürek suskun, dil lâl, hal pür melâl
Mısralar ölgün, us dönmedolap, kalp ziyan
Geceye yatan uyku, uyan da haydi uyan…
Tek ah var dilimizde, yok başka kelâm, eyvah ki eyvah!
Ah!
Bir bilinmez gemideyim?
Güvertem su aldı; taş, çamur, balçık doldu da boğdu
Can, can der arar da; “Yâr”, der oldu
Masallara dalmam, yürek kanmaz oldu
“Gökten üç elma düştü”
Esatirlerin yalanı pek tarumar oldu
Ah!!!
Sözü az, sözü çok olan
Yürek yazmazsa nasıl dayanır insan?
Hissetmek asıl, kavi olan
Çocuktum, büyüdüm bak şu an!
Bir ah, çok ahh!
Beni şiirce duy, anla kâh
Geceye yazdım dilimi, dilim dilim derdimi
Tek derdi, olanlar anlar beni
ÖZNUR TÜRK ÖZÖNCEL
