Sarımtırak ölümlerde karşıladım
yüzünü minimal mutluluklarda buldum
ruhumun prospektüsü olsa
ben sanırım ilk sana verirdim
Mozaiklerden yapardım sabahları
sen gözlerimle deşarj olana kadar
ölüme uyuturdum bazı akşamları
bazen sıska bir ağaca dönüşürdüm
sonra sen o kargaları tutup
kanatlarından bana getirsen bile
seslerinden aranjman yapardım
bir Mozart edası ile
ama sen artık gelme
toplasınlar umutları
Nasılsa gönderdin beni
Dövmelerini ezberlediğim ellerinle
Soğuk kızıl bir ölüme
Şiirlerim bitti.
Nurdan Kıyar
Adana
