Hayatın başında yoksul olabiliriz.
Çocuklarımızın daha iyi bir geleceğe kavuşabilmesi için canımızı dişimize takar,
geceyi gündüze katar çalışırız.
Umudumuz, bir gün onların bizden daha iyi bir yaşam sürmesidir.
Ancak hayatın çarkları dönerken, bizler de bu büyük telaşın içinde kayboluruz.
Öyle yoğunlaşır ki yaşam mücadelesi, bazen gözümüzün önünde duran en büyük hazineleri görmez oluruz: Çocuklarımızı.
Oysa çocuk, bizim gözümüzdeki ışığı ister.
Elindeki oyuncağı değil, yanında oynayan bir el ister. Dertlerini dinleyen bir yürek, düştüğünde dizini saran bir kucak ister.
En çok da yanında anne ve babasını ister; onunla gülümseyen, onunla ağlayan, sadece “orada” olan…
Biz ise çoğu zaman daha çok kazanmak, daha iyi bir hayat sunmak uğruna hem sağlığımızı yitirir,
hem de farkında olmadan çocuklarımızın kalbini kırarız. İhtiyaç duydukları en basit şeyi – sevgimizi ve ilgimizi –
onlardan esirgeyerek, onların içinde onarılması güç yaralar açarız.
Belki gün gelir, çok zengin oluruz. İstediğimiz evleri alır, lüks arabalar kullanır, markalı kıyafetlere bürünürüz.
Ama kaybettiğimiz sağlığı hangi servet geri getirebilir?
Ya da çocukluğunu yalnızlıkla geçirmiş bir evladın yüreğine bıraktığımız boşluğu hangi para doldurabilir?
Çocuklarımızla geçirdiğimiz kaliteli zamanlar, sağlığımız için gösterdiğimiz özen ve
yürekten verdiğimiz sevgimiz; dünyanın bütün altınından, mücevherinden, şatafatlı hayatından daha kıymetlidir.
Birlikte yaşanan her küçük mutluluk anı, geleceğe atılmış en güçlü temeldir.
Ve bilmeliyiz ki, güzel zamanlar ancak kıymeti bilindiğinde daha da güzelleşir,
çoğalır. Sevdiklerimize zaman ayırmak bir lüks değil, hayatın ta kendisidir.
Bugün yanınızda olan çocuğunuz, yarın hayatın uzak bir köşesinde büyümüş bir yetişkin olacak. Bugün verdiğiniz sevgi, yarın onun kalbinde yeşerecek.
Bu yüzden, vakit varken, kalbimizi onlara sunmaktan çekinmeyelim.
Çünkü sevgi, hiçbir zaman geç kalınmaması gereken en değerli yatırımdır.
Bugün vereceğimiz bir sarılma, yarın bir ömrün en sıcak hatırası olur.
Çocukların kalbine bırakılan sevgi, dünyanın en büyük mirasıdır.
Hayat koşar, zaman geçer… Sevgi, kalır.
Raziye Gökbudak
